Net Sıfır Dünya için Varsayılandan Daha Büyük Bir Harcama Gerekiyor

Yeni bir rapor, iklimin yıkıcı etkilerinin çoğundan kaçınmak için yıllık 9 trilyon dolarlık yatırım gerektiğini söylüyor.

Danışmanlık grubu McKinsey, enerji geçişiyle ilgili bir raporda tahminlerine göre, dünyanın “net sıfır” emisyon ekonomisi yaratmak için her yıl harcaması gereken ekstra miktarın, küresel olarak şirketler tarafından elde edilen tüm kârların yarısına eşdeğer olduğunu tahmin ediyor.

Rapor, bu hesaplamanın ekonomistler tarafından yapılan diğer tahminlerin çoğundan çok daha tutarlı olduğunu belirtiyor ancak bu tür yatırımların kazançlı olabileceğini ve iklim değişikliğiyle mücadele için yeterince şey yapmamanın uzun vadeli maliyetlerinin daha büyük olacağını vurguluyor.

Raporda, “Geçiş evrensel, kayda değer ve önceden fonlanmış olacak ancak büyüme fırsatları yaratsa bile sektörler, coğrafyalar ve topluluklar üzerinde eşit olmayan etkileri görülebilir” deniliyor.

Zaman tükeniyor olsa da, 2050 yılına kadar net sıfır emisyona ulaşmak, dünyaya sıcaklık artışlarını sanayi öncesi seviyelere göre 1,5 derecede sınırlama şansını tanıyacak ve iklim değişikliğinden kaynaklanan en kötü senaryodaki çöküşü önleyecek.

Raporun ana bulgusuna göre, net sıfır emisyona ulaşmak enerji ve arazi kullanım sistemleri için fiziksel varlıklara yaklaşık 275 trilyon dolar veya yılda ortalama 9,2 trilyon dolar harcama gerektiriyor. Bu, harcamalarda yıllık 3,5 trilyon dolarlık bir artışa denk geliyor.

Artış, yaklaşık olarak 2020’de küresel şirket kârlarının yarısına, toplam vergi gelirinin dörtte birine ve hane harcamalarının %7’sine eşdeğer olarak hesaplanıyor.

Kümülatif harcama miktarı, 2021-2050 yılları arasında dünya üretiminin yaklaşık %7,5’ine eşit olacak ve bu, Reuters tarafından 2021’de yapılan ankete katılan iklim ekonomistlerinin, her yıl ihtiyaç duyduğu tahmin edilen küresel üretimin %2-3’ünden çok daha yüksek.

McKinsey, bu farkı, haneler, işletmeler, tarım ve ormancılık tarafından yapılan harcamaların yanı sıra fosil yakıt bazlı araçlar gibi yüksek emisyonlu varlıklara yapılan bazı harcamaların büyük bir bölümünü içermesi gerçeğine dayandırıyor.

Raporda, “Her ne kadar harcama gereksinimleri büyük ve finansmanı henüz oluşturulmamış olsa da, birçok yatırımın olumlu getiri profilleri var ve sadece maliyet olarak görülmemeli” deniliyor.

Rapora dahil olmayan New York Üniversitesi’nde iklim ekonomisti Gernot Wagner, ihtiyaç duyulan yatırımlara ilişkin kapsamlı bir görüş ortaya koyma girişimini memnuniyetle karşıladı.

Wagner, “İklim politikası, büyük yatırımlar ve yüksek karbonlu ve düşük verimli mevcut yoldan, düşük karbonlu ve yüksek verimli olana doğru piyasa güçlerinin kitlesel olarak yeniden düzenlenmesi anlamına geliyor” dedi.