Yeni bir rapor, iklim üzerindeki etkisi de dahil olmak üzere deniz taşımacılığının zararlı etkilerini dizginlemeye yönelik önceki tüm girişimlerin başarısız olduğunu ortaya koydu.
Birleşmiş Milletler Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO), uluslararası toplum ve denizcilik sektörü sorunları gerektiği gibi ele almakta sürekli başarısız olurken, küresel denizcilik iklime, okyanuslara ve insan sağlığına ciddi zararlar vermeye devam ediyor.
Uluslararası deniz taşımacılığının çevresel etkilerini ele almak üzere tasarlanmış en önemli uluslararası yasa olan Gemilerden Kaynaklanan Kirliliğin Önlenmesi Uluslararası Sözleşmesi’nin (MARPOL) 50. yıldönümü vesilesiyle yayınlanan ve denizcilik sektörünün zararlı etkilerini ortaya koyan son incelemenin bulgusu bunu ortaya koyuyor.
Seas At Risk tarafından yaptırılan ve “Denizcilik ve Okyanusların Durumu” başlığını taşıyan çalışma, dünyanın dört bir yanından hükümetlerin denizcilik için yeni bir iklim stratejisi üzerinde anlaşmak üzere Londra’da IMO’da bir araya geldiği sırada yayımlandı. Rapor, iklim üzerindeki etkisi de dahil olmak üzere deniz taşımacılığının zararlı etkilerini dizginlemeye yönelik önceki tüm girişimlerin başarısız olduğunu ve bugüne kadar yapılanlar ile Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli (IPCC) ve en son bilim tarafından talep edilen azaltımlar arasında büyük bir uçurum olduğunu vurguluyor.
Denizcilik sektörü, emisyonlarını azaltma ve iklim kriziyle mücadelede adil ve hakkaniyetli şekilde payına düşen katkıyı sağlama konusunda defalarca başarısız oldu. IPCC iklim bilimi, Paris Anlaşması tarafından belirlenen 1,5°C ısınma sınırını aşmamak için sektörler genelinde “derin ve hızlı azaltımlar” talep ederken, denizcilik emisyonlarının katlanarak artacağı öngörülüyor.
Yetersiz, kötü uygulanan veya var olmayan düzenlemeler deniz taşımacılığının okyanus sağlığına zarar vermesine izin veriyor. Buna petrol ve kimyasal sızıntılar ve deşarjlar, su altı gürültüsü, kanalizasyon ve plastik kirliliğinin yanı sıra kötü hava kalitesi ve deniz ve kıyı bozulmasına neden olan liman genişlemesi de dahil.
Deniz taşımacılığı, özellikle gelişmekte olan ülkelerdeki liman topluluklarının sağlığına ve refahına da zarar veriyor. Fosil yakıtlı gemilerden kaynaklanan zehirli kirleticiler her yıl dünya çapında yaklaşık 250 bin erken ölüme ve altı milyondan fazla çocukluk astımı vakasına neden olurken, Güney Asya sahillerinde gemi söküm işçileri ciddi insan hakları ihlallerine maruz kalıyor.
Bu sorunlar geçici bir şekilde ele alınamaz; bunun yerine, bu sorunların entegre ve koordineli bir şekilde ele alınmasını sağlamak için gemiciliğin günümüz dünyasında oynadığı rolün temelden yeniden düşünülmesini gerektirir.
Seas At Risk Denizcilik Politikası Direktörü John Maggs, “Okyanus ve iklimin korunması konusunda 50 yıllık bir ilerlemenin kutlaması olması gereken, küresel toplumun ve IMO’nun vaatlerini yerine getirmede nasıl başarısız olduğunun bir gösterisine dönüştü” şeklinde konuştu.
“Gemiler, artan iklim ve hava kirliliğinden tehlikeli petrol ve kimyasal sızıntılara, plastik kirliliğine, vahşi yaşamla ölümcül çarpışmalara, sualtı gürültü kirliliğine ve istilacı türlerin taşınmasına kadar gezegenimize ciddi zararlar vermeye devam ediyor” diyen Maggs’e göre, bu hafta IMO ve uluslararası toplum bu yıkıcı döngüyü kırma ve yeni bir rota çizme şansına sahip.
IMO’da yeni bir denizcilik iklim stratejisini müzakere eden hükümetlerin, 2030’a kadar denizcilik emisyonlarını yarıya indirmeyi kabul etmesi gerektiğini ve sektörü Paris Anlaşması’nın 1.5 derece sıcaklık hedefi ile uyumlu olmaya çağıran Maggs, “Ülkeler bu hedefin hem yapılabilir hem de ekonomik olduğunu biliyor. Bu hedef aynı zamanda küresel deniz taşımacılığının yarattığı ve yeni raporumuzda haritası çizilen diğer birçok tehdide karşı acilen harekete geçilmesi için de tetikleyici olabilir. Doğru olanı yapmak için hiçbir zaman çok geç değildir, 50 yıl sonra bile” dedi.
